"Δηλώνω λοιπόν γριά και το υπογράφω"

Τείνω να αποδεχτώ οριστικά ότι δεν αποτελεί απλή σύμπτωση ότι το 1947, έτος που σημαδεύεται από το ευτυχές γεγονός της έλευσής μου στον κόσμο τούτο, ο Ηρακλής μας ήταν έτοιμος να πανηγυρίσει την κατάκτηση του τίτλου του πρωταθλητή Ελλάδας στο ποδόσφαιρο. Απέμενε η τελευταία αγωνιστική, αντιμετώπιζε την ΑΕΚ στην έδρα του και του αρκούσε ακόμα και ο βαθμός της ήττας. Υπήρχαν όμως και τότε μαγειρεία αποτελεσμάτων και κυκλώματα και κατεστημένα που μεθόδευσαν τον μηδενισμό μας και χάρισαν το πρωτάθλημα στον Ολυμπιακό. Δεν ξέρω αλλά κάτι μου λέει πως αν δεν μεσολαβούσε εκείνη η αβάσταχτη αδικία, αν ο τίτλος έμενε στην Θεσσαλονίκη, θα 'ταν αλλιώς τα πράγματα...
Όλοι όσοι σήμερα δηλώνουμε γριές δεν θα αποτελούσαμε σιωπηρή μειοψηφία. (...) Δηλώνω λοιπόν γριά και το υπογράφω. Από την εποχή του Αλμπέρ Ναχμίας, του Παράσχου, του Τσαγανιά αλλά και του Τρυφέρη και του Μούμογλου... Γιατί σημαίνει αστικές καταβολές, αξιοπρέπεια, κοίταγμα μέσα στα μάτια, κάτι το εκλεκτό και το ολιγάριθμο...
Αλμπέρτος Ναρ
εφημερίδα "Θεσσαλονίκη", 3.12.1998

Ο ίδιος και οι επίγονοί του υπηρέτησαν στη Σαλονίκη και ασφαλώς θα γνώριζαν όχι μόνο τον Βόγα και τον Οδυσσέα τον Τσιτάνα αλλά και τον Τσαγανιά και τον Αιδινίου και φυσικά και το μεγάλο Βάσια!
Όμως τον Άλμπερ Ναχμία, τον αποκαλούμενο "καλούμα" ή "ταξί" αποκλείεται να τον συνάντησαν ποτέ ούτε εκείνον ούτε τους ομοίους του ούτε και το γηπεδάκι κοντά στα μνήματα...
Αλμπέρτος Ναρ
"Σε αναζήτηση ύφους"

ΝΑΧΜΙΑΣ - Ο ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΠΑΙΚΤΑΡΑΣ

Ο Ναχμίας, υπήρξε, ίσως ο μεγαλύτερος προπολεμικός ποδοσφαιριστής. Απο την εποχή εκείνη μας έχουν μείνει αφηγήσεις για την ταχυτητά του, μιας και θεωρούνταν το ταχύτερο εξτρέμ στην Ευρώπη. Εγω πιστεύω πως ο λόγος που δεν αναδεικνύεται το ονομά του , είναι το γεγονός πως ήταν Εβραίος. Ελληνας πολίτης , Θεσσαλονικιός, και ο πρώτος σκόρερ της Εθνικής Ελλάδος. Καλό θα ήταν , να γίνει μια προσέγγιση, στην Ισραηλίτικη κοινότητα Θεσσαλονίκης, για να βρεθεί ισως κάποιο φωτογραφικό ντοκουμέντο ( αν αφησαν τίποτα οι ναζί).

"Βλέποντάς τον να συνθέτει θαύματα, κατάλαβα γιατί βρέθηκε τελικά στον Ηρακλή: υπήρξε η ανταμοιβή της ευλογημένης ράτσας των Ηρακλειδέων για την υπομονή που είχαν κάνει, ένα θεόσταλτο δώρο για την αγάπη που έδειξαν σε μια ομάδα που δεν έχει σκοπό να κερδίζει, αλλά να είναι αξιοπρεπής και ηθικά περήφανη. Οι οπαδοί του Ηρα τα είδαν όλα γιατί το άξιζαν: βρέθηκαν στον παράδεισο του ποδοσφαίρου και ελπίζω να κατάλαβαν την τύχη τους. " (Αντώνης Kαρπετοπουλος μιλώντας για το Βάσια και τον Ηρακλή)